Czy zauważacie zmiany w dzieciach, np. przychodzi do Szkoły Otwartej nieśmiałe i po jakimś czasie nabiera pewności siebie?

Tak, widzimy to najbardziej w dzieciach, które przyszły do nas po kilku latach nauki w szkołach tradycyjnych. Do dziś pamiętamy dwójkę uczniów, którzy bali się odezwać na języku angielskim pomimo kilku lat nauki tego języka. U nas się “rozgadali, bo nikt nie strofował ich za to, że popełniają błędy, tylko zachęcał: “świetnie, mów, mów dalej”. Nasza kultura doceniania nawet najmniejszych wysiłków często prowadzi do tego, że dzieciaki odzyskują wiarę w siebie, swoje możliwości, wraca motywacja do uczenia się. Pamiętamy też dziewczynkę, która bardzo bała się odpowiadać na pytania na forum klasy, paraliżował ją strach, że popełni błąd, że powie coś źle. W połowie roku ta “przypadłość” minęła. Gdy dzieci doświadczają akceptacji błędów, jako naturalnych elementów procesu uczenia się, gdy nikt ich nie wyśmiewa, nie stawia “złych stopni” za to, że nie wiesz, nie ma już potrzeby się bać. Proces edukacji może swobodnie płynąć.

W Szkole Otwartej akceptujemy dziecko, takim jakie jest. Jesteśmy uważni na jego potrzeby. Przyglądamy się jak jest przyjmowane przez społeczność i zwłaszcza na początku modelujemy sytuację, aby jak najszybciej stało się częścią grupy. Takie podejście powoduje, że prędzej czy później każde z naszych dzieci czuje się bezpieczne, a to powoduje, że otwiera się, rozkwita i zaczyna być sobą. 

To, co w naszej szkole jest wyjątkowe, to fakt, że zdanie dziecka jest tak samo ważne, jak zdanie dorosłego. Co prawda edukatorzy przez to mają więcej rozmów i dyskusji, ale korzyści wypływające z takiego działania są olbrzymie. Dziecko nabiera pewności siebie, myśli samodzielnie, czuje się ważne i widziane.

Categorised in: Bez kategorii

This post was written by prime-user